Sommige gezichten wil je gewoon schilderen. Karakterkoppen, getekend door het leven. Ik wilde dolgraag Herman Brood schilderen, Nederlands enige echte rockster, de rock ’n roll junkie die ook schilderde. Ik ontmoette hem een paar maanden voor zijn dood, in 2001. Hij was bang, in de war, kon niet stilzitten. Ik mocht met toestemming van zijn manager Koos Herman ontmoeten en een aantal foto’s maken, voor een portret. Maar alle foto’s bleken mislukt, waren allemaal bewogen. Ik had het bijna opgegeven om hem te portretteren maar ineens zag ik de schoonheid in zijn nerveuze beweging, zijn broze handen. En ik schilderde zijn portret, verschillende portretten zelfs, om die gespannen sfeer en intense blikken te vatten. De portretten werden o.a. geëxposeerd bij het condoleanceregister, toen hij zelfmoord had gepleegd door van het Hilton Hotel te springen. “Maak er een feest van”, schreef hij in zijn afscheidsbrief.
